's Nachts besef ik niets
tot er sinaasappelgeur bestaat
een man die tot mij praat
gekleed in niets
wat te raden laat

Slapend weet ik alles goed
en kwaad een man een man
een woord een woord en daad
de wereld vol bodems en zaad
waaruit een magisch mengsel ontstaat

Dromend zie ik scherp en zacht
een strijd van gras en vacht
en dwars door groen en wit
stromen blauwe lagen lucht
de kleuren vloeien

ineen in een
beddingsvrije liefde

Regen tintelt op het meer
speldenprikken in mijn vel
ik denk jou een tel
onder het gladde water weer
terug

Hoe snel en ver ook het stromen
onder het zand liggen de stenen nog
zwaar en zichtbaar zonder zelfbedrog
Verzonken herinneringen komen
terug

Ik mis jou, onze liefde
gaf zich aan rivieren mee
en deelde zich in de zee
ooit regent ze
terug

Stoppelveld
kafjes in de lucht
droge zomergeuren

populieren langs de wetering
onze hooiberg op het eind
daarbinnen uit het zicht

ons hol
getrokken en geduwd
in het lange gele gras

ik droom er met jou
bloot te liggen
als pasgeboren dieren

dat is alles
er hoeft niets meer
we kunnen doodgaan

dat is ons geheim
mama begrijpt het niet
ze is bang

Zwembadgesprekken, half bloot
en aanraakgraag indruk maken
ja
elkaar onder de randen door
glanzend insmeren en raden
ja
vertrouwde vreemde onschuld
van samen liggen soezen

nee
niet uit wanhoop hem aankijken
niet hem laten polsen of ik
nee
niet mijn armen om hem heen slaan
geen lieve woorden
          alsjeblieft
niet hem veroveren met mijn borsten
        en verlangende mond
nee
niet zijn hart laten overslaan
       met ingehouden adem, wachtend

nee zeggen
al lang voor-
dat hij me vraagt

Tegen beter weten in toch
hem weer opzoeken en
voorbij mijn vrijheid denken
dat hij weet wie ik ben en niet
hoeft te raden naar ik wil jou

Hem starend weg zien kijken
van het lichaam onder mijn kleren
niet stil kunnen blijven zitten
me niet weten te gedragen
enkel zuchten: ik wil jou

Dat hij hemelse woorden drukt
op mijn lippen, in mijn ik wil jou
speeksel, en we weer, vol hartstocht
elkaars woorden afstrijden
in onze geheimtaal voor ik wil jou

kleren aangedaan om uit te laten
glijden de kussenkasten leeg
getrokken omdat jij komt

elkaar de liefde lezen
bij het binnenwaaiende geluid
van een gewone werkdag

de adem inhouden
over onze lange ruggen
waszachte krabnagels

warme plooien wekken
sluimerhuid ontdekken
oneindig ver onze blik

tongel in mijn frommelmond
tingel in alle tien mijn tenen
beide armen vleugelwijd

zuchtend zinken in de diepte
die zich openvouwt en jij
nestelt je in en om mij

De slaapkamer ruikt naar parfum en kruit
ik waad door de kleuren van mijn kleren
half op hun hangers

Je bent weg, op de grond lig je
dwingend met al je liefde
op een foto van jouw armen
om mij heen

Jij, de koning, jij wilde mij
koninginnig, geen ontembare
krabbekat

Ik heb alles weer netjes
mijn garderobe ingeruimd
en de andere kast
helemaal vrij

Veertig, mijn lichaam vlamt weer
even, misschien nog een jaar of zes
De klieren in mijn borsten stuwen
mijn verlangen, ik stuiter

met grote ogen tussen fatsoen
en handtastelijkheid, struikel
over scheve stoeptegels
spiedend naar een kans

Waar is mijn man
nu ik hem nodig heb
om me de kleren van het lijf te rukken?
Ruikt hij niet dat hij bij mij moet zijn?

Het voorspel van mijn wikkelrok
een opgetrokken been, het wenken
van mijn half verscholen vlinder en
de belofte van mijn poederdons

Ik hoef niets te vragen
zijn verlegenheid op mijn borst
zegt genoeg, ademt zacht

over mijn huid naast
zijn warme wangen
er is niets mooiers

dan dit, liefde is het, helemaal
niets kan ik er aan doen
niets heb ik er voor gedaan

een cadeau is het, het mooiste
dat een mens voelen kan
de vrede van zijn overgave

aan mijn dankbaarheid
ik zal dit nooit vergeten
het is een antwoord

voor altijd, definitief
als een belofte
onuitgesproken

kan zijn

Ik heb niet geleerd
om te leven, ik ben
eraan gewend geraakt

en probeer om mezelf te zijn
bij vrienden die geen eisen stellen
en beschikbaar zijn

wanneer ik kom of roep
dat ik eenzaam ben
maar met jou is het anders

Soms weet ik achteraf niet
of we verbonden waren
en dan verdwaal ik

in mijn gepeins, dan
is er dus geen contact
moet ik je omhelzen

moet ik de stevigheid
van jouw lichaam voelen
om in ons te geloven

Mijn lichaam wordt een wrak
als ik er niet voor zorg
en ontevreden ben

als het allemaal niet zo mooi is
als het lijkt, en er van alles moet
veranderen wat ondoenlijk is

Overal zie ik glanzende mensen
ze wijden hun lichamen
als tempels

van vlees, botten en bloed
aan plastic schoonheid
of aan iets hogers

maar mijn tempel is voor mijzelf
een kunstwerk
van mijn geest

die luistert
wanneer mijn lichaam roept
om aandacht en tederheid

te geven en ontvangen
ik ben geen avatar
maar intiem mijzelf

Halverwege kwebbel kwebbel
ik plagerig om je klein te krijgen
en dan opnieuw

je groot te likken en het genot
uit te smeren, gemengd
met het avondlicht

de wieken aan het plafond
de lange gordijnen, het geel
van de muren en de twee dikke

fauteuils van groenbruine aarde
Er zweeft een warme zucht over
ons zweet van bevrediging

en dan nog een keer
in mij, jouw naam, mijn naam
ritmisch door elkaar heen

fluisterend, mijn haren door de war
geuren in ons bloed, en dan
mag jij, dan ben ik

Leuke lieve mannen genoeg
maar niet bij mij, te weinig
wordt er genoten

van mijn lichaam, ik wil
me overgeven
aan stoere begeerte

ermee stoeien, hem ruiken
wanneer ik wakker word
in de warmte van twee

passende lichamen
in mijn bed, in mijn bed
in mijn verlangen

naar stoppels en handen
duwen in mijn huid
kracht in mijn vlees

gloeiende strelingen
van een man die voelt
wie ik ben

Kom je, ik wil vandaag
weer naar je kijken
met je lachen
en naar je luisteren

Kom, loop rond
in mijn huis, laat me
naar je kijken, de stap opzij
de spanning van jouw billen

en jouw lippen
die me zullen kussen
jouw handen die alles mogen
doen waarnaar ik verlang

Ik zal je niet overvragen
je hoeft je niet te binden
niet voor langer dan ik leef
niet aan wat je vreest

Je hoeft niet voor me te zorgen
laat me maar met rust
wanneer ik ziek ben
Het is genoeg

dat je aan mij denkt

Ik kijk niet weg
van de spiegel, mijn
lichaam dat er niet uitziet
zoals de ziel van mijn huid
weet dat het was
en het nog kan aanwijzen
met vingers verlangen
en ogen herinnering

Ik verleid de jouwe
om mij aan te raken
gretig aarzelend
zonder te weten wat
je doet, gaat doen
hebt gedaan, waar
je ophoudt, tintelend
en verslindend

over mij, in mij
en wereldwijd
uitstromend, zee
in zee, ziel in ziel
hart tegen hart
zucht in zucht
bloed in bloed
vrede in vrede

Vrijwillig kleed ik me uit
voor de professor en haar assistenten
Ze leiden me naar het midden

in de halfduistere kring
van nieuwsgierige studenten
die het verband zoeken

tussen mijn blote benen
en de lichte deining
van het witte hemd

Ik sla mijn ogen neer
en volg de aanwijzingen op
alsof ik mezelf zie in een film

Op de tafel gedrukt
draai ik met een glimlach rond
in de cirkel van licht

de weldadige hitte
van aandacht, een droom
van ijle stemmen

Anatomie is simpel
er zijn miljarden voorbeelden
van vrouwen zoals ik

reproductiekamers
in een stevig bekken
darmen vol bouwstenen eromheen

Dat is de ronde kern
van mijn lichaam, mijn bestaan
Twee machtige benen eronder

om het voedsel te halen
en een smalle bovenbouw
voor ondersteunende diensten

Ik ben eraan gewend, heb geleerd
om het mooi te vinden, dat is de truc
van seks

Ook de rest is verbeelding
mijn ethiek en mijn beschaving
Samen met jou geloof ik erin

Handspiegel

In de berg bij mijn vuurman
heb ik niets te doen
dan gelukkig te zijn

Om me te vermaken
verschijn ik soms
als blanke maagd

in de wereld
voor afgunstige ogen en
onhoudbare begeerte

om aan den lijve mijzelf
als nieuw opnieuw
te ontdekken

Mijn dag en nacht duren
langer dan een mensenjaar
van de jongens en de mannen

die hun schilden rijgen
aan de snoeren van mijn jurk
die openvalt, mijn schoonheid

toont en laat betasten
om de geurende lente
van hun schuimende zalf

te masseren in mijn huid
van rozenblaadjes, gelukkig
zonder iets te doen

Mannen onder elkaar
Lekker lachen
om de meisjes

die ze in vrouwen zien:
grote ogen die naar hen opkijken
De rokjes knippen ze bij

de borsten blazen ze op
de mond duwen ze rond -
voor iedere man een snoepvriendin

ieder een Betty
Betty Borst of Betty Bips
donzen handjes, donzen buik

struise meisjes, maar donzen vrouwen
wegvliegen kunnen ze niet
en vrijen willen ze altijd

Betty Borst of Betty Bips
in de jongenswereld
van mannen onder elkaar

Laat mij maar dansen
en gooi me de berg af
weg uit het saaie leven
van weekdieren aan de dis

Liever ga ik door de poort
van de goden de wereld in
en dans ik 's avonds moe
van zwoegen en tegenslag

eeltzolen onder mijn voeten
verbrand ik mijn ingewanden
als ik maar leef, dansend
voor mezelf en de buren

Gooi mij de burcht maar uit
van het podium in de eetzaal
waar edelen zich tegoed doen
in wolken parfum en bier

tegen de stank in de nissen
waar ze pissen en poepen
mijn hand komen ze kussen
om me ongezien te betasten

Ik kan me niet zomaar kleden
als ik wil, zelfs thuis in mijn huid-
kleurige hemd sluit ik de gordijnen

dus ik moet af en toe een middag
naar het drukke stuk van het strand
om in vele vreemde ogen te zien
dat ik mooi ben, een prachtige kluis
die man en vrouw nieuwsgierig maakt

maar alleen voor fantasieën
laat ik me zien, niet om uitgekleed
en betast te worden, maar voor
fantasieën over ja-maar en hoe
ik op andere dagen zou zijn, een kwestie

van opletten en aanvoelen
hoe zorgzaam en verstandig ik ben -
en daar dan niet van kunnen slapen

Hoe een kus voelt, een hand
die me ongewenst betast
daar praat ik niet over

nieuwsgierig kijk ik ernaar
in het donker van een bioscoopzaal
of thuis, waar ik op pauze kan drukken

me veilig over kan geven
aan de sensatie en opga
in beeld, in tekst

de onbedekte termen
tussen willen en niet willen
die zich aan me vergrijpen

met bijna echte handen

In bed is het fijn
ongemakkelijk liggen
aan alle kanten mezelf

voelend, ruim anderhalve
vierkante meter huid
precies passend

en gevuld met warme gevoelens
dat ben ik, in levende lijve

Het rekken en strekken
van mijn rug en ledematen
mag wel wat kosten

aan geschreeuw om aandacht
voordat ze slap mogen gaan
slapen na de ontlading

is
dansen
begonnen
als oefening

een ritueel vechten
om beiden sterk te zijn
die zich ontwikkelde tot wat
wij er nu onder verstaan

een lichtvoetig lopen
en los van zorgen
elkaar omarmen
zonder bloot

te zijn

is dansen
een vechtspel
om te verliezen
wie je tot dan toe

bent, een voorzichtige
verkenning, een oefening
of de toekomst samen
geleefd kan worden

en of jij mij
en ik jou
toelaat
echt

laat mij in haar spiegel
Venus zien: zonder kleren
parels of goud sta ik daar
mijzelf te imponeren

     Dat is liefde, onvervalste
     liefde van binnen, schat
     Iedere vrouw die hier komt
     zou willen dat zij die had

     Nu is de tijd rijp
     omdat jij het bent
     dus pluk vandaag de dag
     voor een happy end

     Zie af van kleine wensen
     berusting en geduld
     dan pas is er ruimte voor
     Het Grote om te worden vervuld

Verward verlaat ik de tent
Keek zij door mij heen
en weet ze meer dan ik?
Wie ontmoet ik zo meteen?

Een jongen roept, Mevrouw
Mevrouw, hier om de hoek!
Komt u mee, daar is een café
en u bent toch op zoek?

Hij neemt mijn hand en ik weet
nu gebeurt het misschien
het gaat om kansen
en mensen te zien

Maar mama, je kunt me gerust laten gaan
ik heb het geregeld, geen man raakt me aan
als lachen niet helpt, pak ik spray uit mijn jas
en sla van me af met de steen in mijn tas

en we zongen toedela, toedeli, toedelaheehee

Maar meisje, dat komt nog wel, neem toch de tijd
betogen kan later, dan krijg je geen spijt
een jongen omzeilt met gevlei jouw verzet
hij neemt je apart en hij legt je in bed

en we zongen toedela, toedeli, toedelaheehee

Maar mama, de jongen die naast mij kwam lopen
vertelde me alles: de toekomst is open
en werkelijk prachtig voor ons allebei
dit weekend begonnen, de tijd vloog voorbij!

en we zongen toedela, toedeli, toedelaheehee

En toen kwam de leidster, ze spoorde ons aan
ontspan al je spieren en laat je maar gaan
en ook zei ze dat ik geen meisje meer was
dus liet ik de spray en de steen in mijn tas

en we zongen toedela, toedeli, toedelaheehee

We bleven maar kussen, een nacht voor de boeg
de eerste, die was voor ons lang niet genoeg
Maar mama, ach mama, mijn benen zijn moe
betogen is aardig, maar wel een gedoe

en we zongen toedela, toedeli, toedelaheehee

Dus mama, ach mama, houd op met die stress
die jongen, die gaf me zijn naam en adres
We trouwen, misschien met een kindje erbij
dan zingen we blij: protesteren maakt vrij

Je mag niet zomaar openbaar
mij kussen, moet ik soms
mijn lippen gaan bedekken?
Zijn ze te bloot, te rood voor jou?

Je mag niet zomaar
mijn hemd opstropen
mijn beha loshaken
hoe fijn ook

onder jouw nagels
mijn rug zich kromt

Je mag niet zomaar
mij uitkleden
als je zin hebt
alsof ik dat heb

en het altijd kan
omdat ik van je houd

Je mag niet zomaar
vanzelfsprekend vinden
hoe het gaat, liefde blijft
zoals ze is begonnen

aandachtig en voorzichtig
Ze heeft alles te verliezen

Dorpsjongens rijden de oogst-
prinsessen door de hoofdstraat

de palingen in de bron zwemmen
antwoorden voor de verliefden

die zekerheid zoeken, maar wij
liggen op het zoldermatras

te herhalen wat nooit zou mogen
ophouden, dat weten we zeker

in elke cel van ons lichaam
Echter kunnen we ons niet voelen

zoals niemand ziektes weg kan
redeneren of een marteling, dus

laat ons samen gewichtloos zwaar
wegzakken in de geur van engelwortel

Ik logeer op een grondmatras
naast jouw bed, we willen

een toekomst en niets
overhaasten, misschien elkaar

testen, bekijken en horen
praten om te weten

en in elkaars ogen houvast
te vinden waar het om gaat

en of liefde meer kan zijn
of anders, of onze liefde compleet

kan worden en wij elkaar trouw
kunnen gaan beloven en dat

van elkaar durven te geloven

Hij komt in mij, ik ben open
en zacht, er steekt een storm op
Hulpeloos dein ik in de vloed
over de nog lege aarde

Ik ben bang gewond te raken
van binnen te gaan bloeden
Misschien ga ik wel dood
maar ik voel juist vrede

Diep in mij, dieper en dieper
stijgen en rollen de golven
Ze verrukken me, masseren me
en leggen mijn binnenste bloot

Ze onthullen ze steeds meer
huid in mij, ze tillen me op
met zoete stuiptrekkingen
tot ik overstroom

geen buitenkant meer heb
en opga in de prachtige kracht
van zijn warme, levende billen
en daarna het zware wonder

van zijn ballen en het vogeltje
dat groeit in mijn hand en in mij komt
Ik vervloei tot trillend plasma
in de kleuren van de regenboog

Zonder iets te zeggen komt hij
binnen, kleedt zich uit en wijst
vanuit zijn gouden lokken naar mij

met de kracht van zijn heerschap
het natuurlijke wapen van mannen
onbeschaamd en zelfzuchtig

maar een overweldigend genot
als het in mij komt, ritmisch
me in vervoering brengt

en weg laat drijven
voorbij het bewustzijn
van lichamelijke grenzen

Na afloop opnieuw
het wonder van het vogeltje
dat groeit

met de minste aanraking
van mijn lippen, mijn tong
en zijn verlangen

Pas nu voel ik geen schaamte
voor het genot, pas nu
ik het ken

Er school een gevaar
in mijn buik, misbruik
zou mijn lot zijn, schande

zou mij straffen, en ook
mijn ouders en mijn zussen
allemaal zouden ze lijden

als ik geen afstand hield
om het heilige te beschermen
tegen dierlijke wellust

Pas nu voel ik geen schaamte
ik geef me over aan zijn lust
die me aansteekt, verhit

en verteert, in mijn ingewanden
en borsten schrijnt, en sterft
in mijn ziel, brandend van vreugde

Ik loop langs jouw huis
ik zoek je in mijn bed, ik droom
van jouw ogen, je mooie haren

Ik grijp je en laat niet los
ik breng je naar mijn moeder, ik verlang
naar jouw handen, jouw sterke armen

Jij neemt me mee naar jouw kamer
je legt jouw hoofd tegen mijn borsten, jij voelt
de duiven in mijn adem

De winter is voorbij, de regen is over
struiken en bomen komen in bloei, ze jubelen
en zingen met de vogels

Jij neemt mijn sluier weg
je kust mijn lippen, je likt
de honing van mijn mond

Jij ziet mij mooier dan de dageraad
en de maan, met heel mijn hart
voed ik jouw verlangen

De stormen zijn doorstaan
de winden en de zeeën
het belangrijkste blijft

het onbegrijpelijke raadsel
dat jij graag bij mij bent
bloot voor mijn handen

en mijn kussen bij mij
ligt en met een zucht
ons beiden laat voelen

dat het leven goed is
we zijn voelwassen nu
kennen de hemel van de huid

de tintelende sterren
de zon waarin we smelten
en nieuw wakker worden

schoonheid omringt ons
bed in het spiegelpaleis
met woorden en tastend

volgt mijn tong de toppen
van mijn vingers over jou
ogen lippen borst en buik
                      borst en buik

en het warme spoor
van jouw adem schept mij
ogen lippen borst en buik
                      borst en buik

Ik kneed jou voet voor voet
masseer je zool, omvat je hiel
Vanaf de mootjes van jouw kootjes
volg ik elk spoor jouw lichaam door
naar de hartslag van jouw ziel

Knijpen helpt me jou te begrijpen
van cel naar cel tast ik discreet
af wat jij droomt en wat er stroomt
voel ik dat liefde jouw huid ontsluit
herken ik wie jij van binnen bent

Ik kneed jou, raak je aan
masseer jou, raak je aan
ik streel jouw buiten en binnen, zie
met verliefde vingerogen wie
jij bent – ik heb jouw ziel verstaan

Kussens onze troon
een waaier haren de kroon
onze ogen licht in de schemering

Verlangen al wat danst en springt
onze lippen een kus die zingt
keer op keer bezegelde betovering

van kruisdieren die strelen
en met elkaar spelen
in opwindende verwondering

elkaar wild openscheuren
ons bloed oneindig laten geuren
uit de golvende ontmanteling

Mijn wintergedachten gooi ik weg
de planken in mijn hoofd sop ik af
ogen, neus en oren gooi ik open

voor de lente, kom zacht
in lange halen met je nagels
over mijn rug tot het genoeg is

Dan mag je verdergaan
mij van mezelf laten genieten
en langzaam verloren gaan in mij
in mijn verloren zijn in jou
nergens en overal

uitgestrekt in een zacht bed
dat duurt, zoals ik verlang
altijd te zullen kunnen zweven

nooit te zwaar, nooit te vol
te zullen zijn in steeds weer
een lente

Onder mij warmen jouw handen
mijn billen, jij kneedt en voelt
of ze zich al spannen, we spelen

lippend en likkend met elkaars
zachtste huid en stellen uit

te kiezen tussen voelen en
aanraken, of omdraaien
voor alletwee tegelijk, we branden

onblusbare liefde in ons verlangen
ik ril, het raam staat wijd open

het is te laat voor schaamte
om de buren of om op te staan
ja ja open me, heel de wereld

trilt in mij, in al mijn cellen
de symfonie van mijn bestaan

Jij bent een vloeiend lichaam
van water in de rivier
net als ik

deinend om jou
mijn verleidende nimf
je stroomt snel en diep

kabbelt over harde rotsen
die verzacht achterblijven
in jouw sprankelende zog

We strelen de vissen
omarmen de waterlelies
en ruisen mee met het riet

laten we blijven, hier is het
goed, ook de vogels
zwenken terug

mijn rivierlief
ik wil niet dat wij
de zee bereiken

Op blauwe dagen waai jij
naar hoge hemels en wolken
kust sneeuwwit de toppen
je vlijt je in zaligheid

In de lente trek je
rimpels, omlaag, omlaag
in gladde plooien wil je
over de aarde stromen

en ik

wil jou

jouw water – drinken
dampend jou – diep, diep
in mij voelen – jagen
tot ik er niet meer ben

kom golven, kom – baan wegen
kom, stroom, stroom – door mij
ik verzamel al je liefde
in oceanen en zeeën

Uitgehuwelijkt, mijn vader
een brede lach aan tafel
naar leer geurend
zijn grote handen

die zijn toespraak beginnen
met een stevige roffel
op de schouder van mijn lief:
op hem kan ik bouwen

Een last slaat hij
zijn hart uit, mijn man in
we toosten en drinken
uit kristallen bokalen

groter dan ons gezicht
een lachspiegelkring
van kristallen bollen
we vermaken ons

de getuigen worden dronken
ze zijn al langer getrouwd
en geven om maan noch
slapend wachtende bedden

Bruidig en waar mezelf geven
maar toch minder dan de halve waarheid
met genen die als marionetten dansen
op de maat van burgerfatsoen

Mijn hart zweeft in de hemel
beschenen door de zon
bloedend met de maan

De wind blaast een mamawil
in mij, waait voor mijn ogen
een passend papaplaatje

Vingers vinden mij
van binnen opnieuw uit
ze openen mij
voor bruidskinderen op aarde

Mijn kast met boeken staat
te geef op straat, de stoel ernaast
Ik zit er nog even op te denken

aan achterhaalde dromen
en ons nieuwe huis waar
ons eigen sprookje begint

onze nieuwe dromen
van rondrennende kinderen
zwierend aan het anker

van ons verlangen
's avonds moe in bad
en slapend in ons hart

Donderslag en regen
maar de lakens strelen mij
Het is nog lang geen dag

Jij blaast kusjes in mijn oor
Word wakker, ik wil geuren
in jouw bloed

Raak me aan, maak me mooier
dan ik ben, draai je om, kus me
begeer me en maak me fijn

Laat in mij, op mij, om mij
fluwelen hommels zoemen
laat me glanzen en zweven

Laat jouw kusmondjes
wegdrijven van mijn huid
als fluwelen bloemblaadjes

naar de sterrenzee
heel de hemel vullen en
me eeuwig fijn maken

Wij twee uit twee
ruiken samen zoeter
kindje groei ik groei
met jouw worden mee

Jij bent al jij voor mij
voor je echt jezelf bent
je raakt me van binnen
je raakt me dag en nacht

Lief kom lief in
de vruchtkamer van ons geluk
lief kom lief in
heldere kleuren

hand kom hand streel
me voor we slapen gaan
kus me nieuwe maan
kus me volle maan

De liefste woorden bedacht ik
voor papa, ze kloppen in mijn hart
en nu zijn ze voor jou

Ik dacht dat ik volwassen was
zoals mensen dat kunnen zijn
maar ik ben het pas nu

mijn brein is verbouwd
(echt, dat weet het)
met nieuwe borsten en armen

die voortaan onhandig
leeg op jou zullen wachten
wanneer jij elders bent

Ik ben gelukkig
als jij het bent, we ademen
voor altijd samen

Zwervers zijn de sprookjes van de stad

slecht vermomde gevaren, grijnzende
tanden boven mijn kinderwagen
Waarom doen we daar niets aan?

Ik heb me zo geoefend in gewoon
aardig zijn als een viooltje
sterk en onaangedaan

door stormen van wonden
verliefdheid en verzet
ik heb me zo geoefend in glim-

lachende gedachten

maar een kind, mijn kind
laat ik geen pokdalige pad of
landlopende koningszoon kussen

hoe waar het ook is
dat boze feeën, oude koninginnen
heksen, hongerige reuzen en wolven

alleen maar mijn angst zijn
voor lege, uitgeputte liefde
Alleen maar mijn angst zijn