De wind roept mij naar buiten
het is precies de goede wind
om te lopen in het wonder

van de lange lanen
die de lucht betoveren
met dwarrelende bloesem

en in mij ingehouden
gaan zingen van vreugde
gemengd met verdriet

om het vallen, weg
van het leven, weg
van de bladscheuten

het dwarrelende besef
dat het bijna voorbij is
hoe graag ik ook had willen blijven

en willen antwoorden
op de roep van de wind
de roepende wind