Speelgoed op zolder
in het huis van twee moeders
En de spoken van hun dochters

die geluid maken, een geruis en
de holle lach van de opwindclown
wanneer er iets in het stof valt

Het speelgoed is nooit gebruikt
De kinderen wilden niet
met Olivia spelen

Daarom fantaseert ze
al dertig jaar over bloed en dood
tussen de bosjes in het park

Mama is machteloos
Alleen zij kent het geheim
en niemand is veilig