Je lachte, even maar, waarop ik dacht: misschien
wil jij wel meer, dit praatje liever overslaan
zo vragend keek je om, dat heb ik wel gezien
moet ik dan jouw verleidelijke blik weerstaan?

     Als jij wel wilt met mij
     wil ik het dan met jou?
     Als jij het wilt met mij
     wil ik het dan met jou?

Hoe anders denk ik tegenwoordig over wat
belangrijk is, het is maar hoe je het bekijkt
plezier en aandacht zijn tenminste wat het lijkt
maar mooie liefdesidealen missen dat

     Als jij het wilt met mij
     wil ik het wel met jou

als jij zo kijkt, dan wil ik jou wel leren kennen
wat lach je leuk, ik hoef niet lang aan jou te wennen
bij jou of mij, wat zal het zijn, waar gaan we heen?
of blijven we nog even, het hoeft niet meteen

Ik hou van jou
Deze woorden passen bij elkaar
Ja, van jou!

Ik hou van jou, hou van jou, hou van jou
Ik hoef niet meer te zeggen
ik hoef niets uit te leggen
alleen te zingen dat ik van jou hou

Ik wil jou, ik wil jou, ik wil jou
Je weet wat ik verlang
kom, blijf, en wees niet bang
voor mij, want ik, ik hou van jou

     Ik hou van jou
     geef je over aan mij
     dan kun je al mijn liefde voelen

     Maak je niet te druk
     om de wereld, om alles
     dat niet goed dreigt te gaan

     Laat dat los, laat mij toe
     in jouw hart, in jouw armen
     dan ben je niet alleen

     Luister naar een droevig liedje
     dan zal het wel beter gaan
     dan ben je vrij voor mij

Ben ik vermoeiend, te vol van mezelf?
Word je onrustig en wil je graag weg?
Praat ik teveel, wil je even wat rust?
Zullen we stil zijn, heel dicht bij elkaar?

     Oh, met de hulp van mijn vrienden, met jou
     Mm, met de hulp van mijn vrienden, ja dan
     Oh, met de hulp van mijn vrienden, dan kan
     Met de hulp van mijn vrienden

Zijn er vrienden in de buurt?
Ja, vrienden zijn nodig, we zijn niet alleen
Zijn er vrienden om je heen?
Ja, vrienden zijn nodig, we helpen elkaar

Zijn er vrienden op je werk?
Ik werk gewoon beter met vrienden
Zijn er vrienden bij jou thuis?
Mijn vrienden verwarmen mijn ziel

Zijn er vrienden als je danst?
Het is altijd feest met mijn vrienden
Zijn er vrienden als je lacht?
Mijn vrienden, die maken me sterk

Zijn er vrienden als je huilt?
Ik deel mijn verdriet met mijn vrienden
Zijn er vrienden die je mist?
Mijn vrienden omarmen elkaar

De raaf in de vlier
houdt het langer vol dan ik
om elkaars ziel te ervaren
zonder te knipperen

Wat is het nieuws
dat ze bij mij komt halen
wat is het dat ze mij brengt?
Ik herinner mij

de Koningin Moeder, de glimlach
om haar vriendelijke woorden:
dat tronen wankelen
door hun eigen groei

Voor haar komen er treden bij
om met oudere knieën af te dalen

naar de bloemen en de bijen
het ploeteren van de mensen
hun onmacht en betere weten
en de raven overal

Thuis op de bank
verfrommel ik de randen
van het kotszakje

De oude tijden, de oude liedjes
de smoesjes bij het uitstel
van de beloofde toekomst

zijn terug, terug
van niet weggeweest

We zijn nog steeds thuis
in Vadertje Staat, onze
vrijheid was een droom

Er zijn geen muzikanten
en geen mooie meisjes
uit Oekraïne meer

De ijzeren kou is terug
terug van niet weggeweest

Langs jouw huis en mijn huis
waait de wind van anderen
met oude liedjes die we neuriën
bij het vegen van de vloer

We kijken nog een keer
naar Déjà Vu en dansen
in gedachten, in het echt
tellen we niet mee

Mijn adem is kostbaar, elke minuut
twaalf keer pijn en moeite
twaalf keer de zachte wind
die zich aanpast, die zich vlijt

om de bezige mensen
als een weten dat we bestaan --
een reikende omarming
met steeds dunnere kussen

Kom ondergronds, kom onderzee
Kom als je kunt gauw met ons mee
iedereen aan boord, iedereen plezier
er zijn geen muggen hier

in de Duikboot Onderzee
Kom erbij, nee, zeg geen nee
Het is hier mooi, het is hier fijn
we kunnen altijd vrienden zijn

Er is muziek, van alles ruim genoeg
we hebben heel de hemel voor de boeg
omdat de deugden worden gemeden
het huishouden en de reden

van bestaan, totdat de roes voorbij is
Dan zijn we fris en drijven in't gemis
van de regenboog nog heerlijk rond
en lopen zachtjes aan de grond

Kom, al ben je nog geen duikerskind
wat geen van ons belangrijk vind
want vrienden zijn we ook aan land
Kom, sta niet langer aan de kant

Waren we maar onzichtbaar
vrij van verplichtingen
niet in dit glazen huis

Ik mis mensen
die om mij geven, mama
zoals jij, mama, jij

     Als ik hier uit kom
     heb ik niets anders nodig
     dan vrienden om mij heen

De contracten zijn getekend
ze hebben het glas versplinterd
en de zon schijnt weer op ons

Toch gaan we er vandoor
we zijn vrij en rennen weg
van hebzucht en applaus

     Nu we ontsnapt zijn
     hebben we niets anders nodig
     dan vrienden om ons heen

Ik neurie mezelf in slaap
met echte dromen, feeën
om me heen, en een haag
vol doornen

De uil roept, ja
ik kom, ik ga
weg van het schuilen
voor vreemde mensen

Het witte licht draagt me
door de zomervelden, klaver
groeit in mijn voetstappen
we zijn weer thuis

in de echte wereld
zoals toen het begon
en het leven van gisteren
lijkt wel een droom

Het is niet meer
wat het was, vaak
ben je er niet, niet bij mij
liefste, dat is niet goed
want je houdt van mij

Jouw ranken groeien dicht op mij
tralies om mijn vrijheid, liefste
dat is niet goed voor mij
niet goed voor jou

Jij wilt wel aan mijn hand
de wereld ontdekken, trots
de prinses laten zien die jij leidt
aan jouw vaste hand, zo ver
als je durft te gaan

om te veranderen en meer
te omarmen dan je al kent
maar vaker ben je er niet
niet bij mij, niet aan mijn zij
en liefste, dat is niet goed

Zit daar niet te huilen
alsof je dood zou willen gaan
ik heb tere vleugels
die jij kwetst en kneust
liefste, dat is niet goed

De prins wil en eist, alles
moet perfect zijn, hij zal
de koning worden, met de scepter
van goud, de zijne is van zilver
besmeurd met bloed
van de oplossingen die hij bedenkt
voor weer een omgekeerd probleem

Sterk is zijn arm, zuiver het zilver
de wereld een smidse
en hamerend zijn hand

De prins speelt de nar, hij lacht
om de ernst van zijn leven
hij doet wat niemand anders mag
en als er iemand iets van zegt
schreeuwen de meisjes
Moord en Brand
Ze willen met hem trouwen

Sterk is zijn arm, zuiver het zilver
de wereld een smidse
en hamerend zijn hand

Geld dat zich ophoopt verandert
in zorgen tot het teveel wordt
en in onbekende handen komt

die er vandoor gaan
met mijn motivatie
om door te gaan

Bevrijd van de maandagen
betreed ik de ruimte
en voel ik de tover

van mogelijkheden
waar ik vroeger van droomde
Liefste, pak je koffer

Op de rug van de draak
vliegen we door de poort
en we beginnen opnieuw

op het grote bed
van moeder aarde
Onze kinderen leren we zingen

De maan herinnert me
aan mijn dromen, het plezier
van het zingen, het spel
waarmee alles begon

Geen last op onze schouders
geen onderlinge wrevel
Het heilige moeten
is uit ons weggevloeid

de wereld in getrokken
dwingend en mateloos, kinderlijk
eisend dat het tijd is
om volwassen te worden

maar dat ben ik al
en de last van mijn leven blijft
de mijne, lichter misschien
als we hem samen dragen

Eindes genoeg haal ik
me in het hoofd, wetend
dat het leven doorgaat
met een kleine stofwisseling
van wat ophoudt te bestaan
maar het valt niet mee

om het luchtig op te vatten
terwijl je het voelt gebeuren
Mijn hart wil wel wijsheid
ademen, maar heeft bloed
nodig om de warmte van liefde
in mij te voelen stromen

in en uit, ontvangen en geven
de aarde rond, verzamelen
in de zee, de zalmen zwemmen
heen en weer, het sneeuwt en regent
de hazelaar staat in bloei
en zal een mand vol noten geven

Hij is onbereikbaar, dag en nacht
een droom die me niet loslaat
We weten alles van hem

In zijn tuin vinden we iets
tastbaars, een ladder, ze daagt ons uit
Ik klim naar het badkamerraam

Binnen betasten we de kopjes
waaruit hij thee drinkt
maar niet met mij

We nemen foto's van ondergoed
passen hemden en houden er een aan
Het is niet eens spannend:

insluiping met ontvreemding
niets van waarde vermist
Misschien is het kinderachtig

maar voor mij is hij een goede vriend
Na het tennissen douchen we samen
en we dragen elkaars kleren

dag en nacht echt contact