Zacht is doodgaan zelden, maar
er is niemand die dat navertelt
Spieren denken niet, maar doen
zo hun best het vege lijf
te redden, dat je juist vergaat
van een helse folterpijn
omdat de tijd ineens vertraagt
tot een eeuwigheid terwijl
op de slagen van het laatste
uur de hemel sterrenloos
zwart wordt van een nieuwe zon
die aanzwelt tot verlossend niets
Vergeet dit liever, leef alsof
zeven zegels je beschermen
Vergeet dat er een einde komt
en hoe dat dan
Zywa
Seven Seals
Dying is rarely gentle, but
nobody is retelling it
Muscles don't think but do so much
their best to save the doomed body
that you on the contrary perish
with hellish torture, because
all of a sudden time slows down
to eternity while
on the strokes of the last
hour the sky starlessly
gets black from a new sun, which swells
up to redeeming nothingness
Please forget this, live as if
seven seals protect you
Forget there comes an end
and how then
Zywa
Sieben Siegel
Gedicht 181 Amsterdam, 2011-11-04 Joost Langeveld improviseert in het Orgelpark bij beelden van de Apocalyps Bundel: ORG elp ark Trefwoord: Dood: sterven