Een gewone trap, de trap
waar zij af viel, beneden
ligt de krant op het tafeltje
in de woonkamer staat het bed

Een gewoon gezicht, haar gezicht
met een blos, geen blauwe plekken
niet één spiertje dat knipoogt
Een schone slaapster

Ze droomde steeds vaker
van vroeger, vroeg me hoe
het leven toen was en zei
kom, we nemen er nog een!

Mijn herinneringen bij haar glimlach
haar zo vertrouwde lichaam
dat ik hier achterlaat, 's nachts
zielloos alleen in huis