Gedicht H4868 Amsterdam, 2024-08-23 De zwarte prins (Iris Murdoch) - 1973 Kluchtige roman "The Black Prince", De liefde vieren, deel 1 Bundel: Onuitgesproken Eerbetuiging aan: Murdoch, Iris
Iedereen leeft mee,
schrijft de beste intenties --
doet ze in de urn.
They all sympathise
Alle fühlen mit,
and write their best intentions --
schreiben schönen Wünsche auf --
to put in the urn.
für in die Urne.
Gedicht H4803 Amsterdam, 2024-07-25 Als enige kennisgeving (Jana Arns) - 2023 Gedicht uit de bundel "Als enige kennisgeving" Bundel: Om Armen Eerbetuiging aan: Arns, Jana
Gedicht H4448 Amsterdam, 2024-01-19 jl. (Anjet Daanje) - 2016 Roman (de titel verwijst tevens naar Juno Linnaarts), hoofdstukken 23 december 1973 en 9 december 1980 Bundel: Fijndraden Eerbetuiging aan: Daanje, Anjet
Met hen schreeuwde je
bloed uit je mond, het laatste --
dat ik van je proef.
With them you cried out
Mit ihnen schriest du
blood from your mouth, it's the last --
Blut aus dem Mund, das Letzte --
I can taste of you.
was ich von dir schmeck.
Gedicht S0938 Amsterdam, 2019-09-29 Soldatenvrouw - Verdwenen lied (Liesbeth Lagemaat) - 2015 Gedicht uit de bundel "Abri" Bundel: Liefdes Listen Lusten Lasten in de jaren 10 Eerbetuiging aan: Lagemaat, Liesbeth
Gedicht S0939 Amsterdam, 2019-09-29 Soldatenvrouw - Verdwenen lied (Liesbeth Lagemaat) - 2018 Gedicht uit de bundel "Abri" Bundel: Liefdes Listen Lusten Lasten in de jaren 10 Eerbetuiging aan: Lagemaat, Liesbeth
Het maakt niet uit wat,
maar het einde zal en moet --
onontkoombaar zijn.
It doesn't matter what,
Egal was, aber
but the end shall and must be --
das Ende wird und soll bloß --
inescapable.
unausweichlich sein.
Gedicht H2443 Amsterdam, 2019-04-28 De kennismaking - Faxen aan Ger #1 (Nicolien Mizee) - 2017 Dagboekroman Bundel: Misplaatst Eerbetuiging aan: Mizee, Nicolien
Zywa
Walsje in Wenen
Er zijn tien van die meisjes in Wenen
een schouder waarop je de dood kunt zien huilen
een parkje waar opgezet duiven in schuilen
en in het museum van ijzel verborgen
ligt ergens een flard van de morgen
o, o, o, o!
neem deze zwijgende wals in je armen
Dit walsje, dit walsje, dit walsje
van zichzelf, van de dood, van cognac
dit walsje dat op haar gemak
haar staart even nat maakt in zee
Ik wil jou, ik wil jou, ik wil jou
de ligstoel, het doodsboek en gauw
de weemoedige gang door om holderdebolder
omhoog naar de donkere leliënzolder
ons bed van de maan in te komen
de dans waarvan schildpadden dromen
o, o, o, o!
neem deze wals met de scheur in haar darmen
En er hangen vier spiegels in Wenen
waar jouw stem en de echo's in spelen
een dood voor piano ligt daar met penselen
zijn ultramarijn op de jongens te strelen
terwijl op de daken de armen zich warmen
aan kersverse tranen van slingers erbarmen
o, o, o, o!
neem deze wals die versterft in mijn armen
Want ik wil jou, mijn liefste, ik wil jou
op zolder, waar kinderen spelen en koning
zijn, dromen van oude Hongaarse verlichting
die wiegt in de zwoele namiddagse reuring
en kijken naar sneeuwwitte lelies en schapen
die stil op jouw voorhoofd wat liggen te slapen
o, o, o, o!
neem deze wals want ik wil jou voor altijd omarmen
Met jou zal ik dansen in Wenen
en hier
uit mijn masker ontspringt een rivier:
zie, de oevers staan vol hyacinten!
Mijn mond laat ik tussen jouw benen
met alle plezier
en mijn ziel laat ik achter in foto's en bloemlabyrinten
maar liefste, ik wil in de donkere golven en gaten
van jouw passen de wals achterlaten
haar viool en haar graf met de linten
Gedicht H1199 Amsterdam, 2015-07-04 Wanneer de nacht uit de hemel komt vallen (Bob Dylan) - 1985 Lied "When de night comes falling from the sky" (album "Empire burlesque") Bundel: Grote Stroom Eerbetuiging aan: Dylan, Bob
Zywa
We vieren het einde
We vieren het einde
met school en de leraren
we kijken in de toekomst
plakken pleisters van beste
wensen op de wonden
van vriendschappen
beloven niet te krabben
we vertrekken met bloemen
en gaan elkaar missen
We vieren het einde
dag collega's, op jullie
gezondheid en geluk!
We praten en lachen
zoals altijd alsof
het niet echt
voor het laatst is
we vertrekken met bloemen
en gaan elkaar missen
We vieren het einde
het huis is ontruimd, thee
met de buren, lang kijken
we naar de boom
in onze tuin, groeiend
in het licht, het groeien
naar de zon
we vertrekken met bloemen
en gaan elkaar missen
Gedicht 319 Amsterdam, 2014-08-05 Bundel: Manen
Een vredig afscheid
in bed, met stille kussen --
eeuwige zegels.
A quiet goodbye
Ein stiller Abschied
in bed, with silent kisses --
im Bett, mit leisen Küssen --
everlasting seals.
ewigen Siegeln.
Gedicht H0482 Amsterdam, 2013-06-27 Stoner (John Williams) Naar aanleiding van "Stoner" (1965, John Williams) Bundel: OverLeven [1] Eerbetuiging aan: Williams, John