Zywa

Er zit veel zon in

het zout op mijn huid, ja proef --

waar ik vandaan kom.



There's a lot of sun	Da ist viel Sonne
in the salt on my skin, please --	im Salz meiner Haut, koste --
taste where I come from.	wo ich herkomme.

Gedicht H3526
Amsterdam, 2022-10-25
Weet niets van paddestoelen (Jila Mossaed) - 2009
Gedicht "Kan ingenting om svampar" (bundel "Varje natt kysser jag markens fötter" / "Elke nacht kus ik de voeten van de grond")
Bundel: Huidcontact
Eerbetuiging aan: Mossaed, Jila

Zywa Ik leef wat leeft

Mijn geest is leeg gebleven
geen stem, geen ingevingen
niets goddelijks, alleen
wat er al was
wat ik gevonden heb

Ik pelde, bezag
de onwrikbare gedachten
waarmee ik ben opgevoed
de vele leugens die me binden
aan een vals beeld van wie ik ben

van ons en de anderen
als vreemden van elkaar
die ik moet duchten en weghouden
met hun gewoonten, interessant
misschien, maar ongemakkelijk

Leeg laat ik de geuren
door mij heen stromen
Ik kan ze niet vasthouden
alleen beleven, ik leef
wat leeft

Gedicht 4444
Amsterdam, 2022-04-05
De leugens die ons binden (Kwame Anthony Appiah)
Boek "The lies that bind -- Rethinking identity" ("De leugens die ons binden -- Opnieuw denken over identiteit")
Bundel: Wissellichaam
Eerbetuiging aan: Appiah, Kwame Anthony

Zywa Nieuwe liefde

Wat me in de wereld opvalt
is belangrijk: ontevreden
gezichten op straat
behalve de mannen

die me onderzoekend bekijken
wanneer ik hen iets vraag
Zo zag ik blije mensen en veel
vrouwen met een kinderwagen

mijn gedachten weerspiegelen
toen ik zwanger was
en borden Huis te koop
toen we gingen trouwen

Buiten zie ik beelden
uit mijn eigen leven
in de blikken
die me zeggen wat ik wil

een ander leven
leuker en spannender
met een andere man
want ik heb er genoeg van

om te zijn wie ik ben
geworden in mijn huwelijk
Ik wil een nieuwe liefde
om weer te zijn zoals ik was

Gedicht 1995
Amsterdam, 2018-12-16
Bundel: Groet van toen

Zywa Verf overschreven

Steeds dikker wordt mijn huid
van natte verf, alles
wat ik meemaak bedekt
met een nieuw laagje dat verkleurt
met de nog natte ondergrond

die langzaam droogt op mijn harde kern
die niemand ziet - wie ik ben
in mijn eigen herinnering
als het ware van binnenuit
gezien, wat een fantasie is

omdat vanaf het begin de buitenwereld
haar kleuren in mij mengde
zodat ik nooit kan weten
wie ik zou zijn geweest
in oorlogstijd, droogte of cholera -

een gouden held, rozenvingerige liefde
of een stinkend bruine brij
om een zwarte kern

Gedicht 1273
Konstanz, 2017-04-14
Bundel: Groet van toen

Mijn ogen knippen

steeds plaatjes, die zijn van mij --

kijk maar wie ik ben.



My eyes are cutting	Schauend schneide ich
pictures, all the time, they're mine --	Bilder, sie gehören mir --
just look who I am.	sieh mal wer ich bin.

Gedicht H1286
Amsterdam, 2015-08-10
Sneeuwwitje tot de jager (Marjoleine de Vos) - 2003
Gedicht uit de bundel "Kat van sneeuw"
Bundel: Raspende mieren
Eerbetuiging aan: De Vos, Marjoleine
Opgedragen aan: Marjoleine de Vos

Thuis weet ik de weg,

maar hier gaat alles anders --

Wie zal ik nu zijn?



At home I know things,	Zuhause weiß ich
here they go differently --	Bescheid, hier läuft es anders --
Who will I be now?	Wer werde ich sein?

Gedicht H0512
Amsterdam, 2013-07-18
Bundel: Mijn Thuis

Penseel	PuimPuin	Regen	Liefdes
Verdicht	Trekvogels	Alsloos	Foto
Eerbetuigingen	Opdrachten	Componisten	Home