Mijn vriend is schrijver,

een dubbelganger van mij --


loopt rond in zijn boek.


My friend writes stories,Meine Freundin schreibt,
a doppelganger of mine --ein Doppelgänger von mir --
appears in her books.ist in ihrem Buch.

Gedicht H5015
Amsterdam, 2024-10-26
Ik kus uw handen duizendmaal - Faxen aan Ger #6 (Nicolien Mizee) - 2024
Dagboekroman, 20 december 2000
Bundel: Misplaatst
Eerbetuiging aan: Mizee, Nicolien 
 

Zoals hij nu doet,

mij nadoet, dat kan toch niet --


dat ik zo zou doen!


The way he behaves,So wie er jetzt tut,
imitating me, never --mich nachahmt, nie werde ich --
I would act like that!mich so benehmen!

Gedicht H4571
Amsterdam, 2024-03-21
De opdracht (Wessel te Gussinklo) - 1995
Roman, hoofdstuk (2-) 18
Bundel: Geglimpt
Eerbetuiging aan: Te Gussinklo, Wessel 
 

Niemand is in staat

om mij te kennen, niemand --


die mijn jeugd niet kent.


No one is ableWer kann mich kennen?
to know me, no one who does --Ãœberhaupt niemand, der nicht --
not know my childhood.meine Kindheit kennt.

Gedicht S1729
Amsterdam, 2023-04-09
Bundel: Museum Het Gele Huis
 

Waar ben ik ergens

op de kaart van jouw gezicht --


in mijn bonzend hoofd?


I must be somewhereWo auf der Karte
on the map of your sweet face --deines Gesichts in meinem --
in my pounding head!Kopf könnte ich sein?

Gedicht H3654
Amsterdam, 2023-01-07
Zo is zij - 7 (Henk van der Waal) - 2003
Gedicht uit de bundel "De aantochtster"
Bundel: Mistik
Eerbetuiging aan: Van Der Waal, Henk 
 

Zywa Weten wie we zijn

Ik passeerde mijn ouders
van veel jonger tot anderhalf
keer ouder dan zij, serieuzer
werd ik, grootmoeder werd ik

Ervaring, mijn leven
herkennen in vrienden
en het terugzien
in de kinderen en kleinkinderen

Samen optrekken
onze lichamen vertrouwd
met mankementen, pijn
en rommelige herinneringen

En nu wil ik naar buiten
weg uit het tijdloze kunstlicht
van het ziekenhuis, dromend
wegglijden in jullie herinneringen

Gedicht 4642
Amsterdam, 2022-09-01
Bundel: Lilith's Krachten
 

Als jij mij eens zag

zoals ik, wat zou ik dan --


kunnen zien aan jou?


If once, you could seeWenn du mich sähest
me the way I do, then what --wie ich, was sähe ich dann --
would your face show me?in deinem Gesicht?

Gedicht H2583
Amsterdam, 2019-10-14
Bundel: Het drama
 

Ik besta, ik wil

door vrienden gezien worden --


echt, zoals ik ben.


I exist, I doIch bin da, möchte,
want to be noticed by friends --von dir gesehen werden --
truly, as I am.wirklich, wie ich bin.

Gedicht H2458
Amsterdam, 2019-05-07
De porseleinkast - Faxen aan Ger #2 (Nicolien Mizee) - 2018
Dagboekroman
Bundel: Misplaatst
Eerbetuiging aan: Mizee, Nicolien 
 

Zywa Mijn fantasie van mezelf

Ik heb het geprobeerd:
spiegels zijn onbruikbaar
Ze geven een spiegelbeeld

en ik kan daarin niet
het gezicht zien, dat
ik buiten de spiegel heb

Alleen op foto's, dichtbij
en terloops genomen
kan ik zien wie ik ben

maar het meest herken ik
mijn fantasie van mijzelf
in een paar slechte kiekjes

halfscherp in gelig licht
als een waarheidsfilter
dat momentopnamen samenvoegt

tot een bestendig portret -
thuis zeggen ze daarvan
dat ik wel een beetje lijk

op nonna

Gedicht 2036
Amsterdam, 2019-01-18
Bundel: Groet van toen
 

Zywa Zo'n huis ben ik

Tussen de bomen
zes kleurige panelen
Zes kleurige panelen
tussen groene bomen
En vier zuilen aan de buitenkant

Panelen als deuren
naar een andere wereld
In hun platte vlak
magische schermen waarin
je binnen kunt stappen

Gaten op een open plek
tussen de bomen
Inkijkjes ingangen
voor wie dichterbij komt
en de kleurenkamers

mag betreden, het onzichtbare
buitenhuis op de open plek
waar spiegelbomen wonen
buiten in binnen en binnen in buiten
gespiegeld, zo'n huis

ben ik

Gedicht 879
Amsterdam, 2016-12-09
De hut opengesprongen tot vier kamers (Daniel Buren) - 2005
Kunstwerk "La cabane éclatée aux 4 salles" in het park van Villa Celle, bij Pistoia
Bundel: Plaatselijk verkeer
Eerbetuiging aan: Buren, Daniel 
 

Zywa Oude maan

Alleen als ik niet oplet
zie ik mijn gedachten
weerspiegeld in de wereld

en mezelf als een volle maan
in het licht van de mensheid
met hier en daar wat vlekken

van mankementen, bloed-
krimp en onbekwaamheid
en schaduwen van dikdoenerij

dan weet ik mij zo licht
alsof ik de zon ben
alsof ik het ben

die de manen laat schijnen
en de meeuwen dag
doet krijsen op de gracht

Alleen nu ik oplet, zie ik
de manen van mijn leven
we zijn oud

mijn gedachten en ik, mijn wereld
van nieuwe tot oude maan

Gedicht 291
Amsterdam, 2014-07-08
Bundel: Manen
 

Zywa Laat ons toch

Gewoon met mij omgaan
Samen eropuit en
over van alles praten

maar niet over mij
want als ik jou aan het woord laat
lijkt niets op zijn plek te blijven staan:

met gewaagd vragen
te verkennen die ik nog niet heb
beweeg je mijn gedachten

Je jaagt ze uit elkaar
en verward verlaat ik jou
Laat ons toch vrienden zijn

Gedicht 126
Vaals, 2009-02-01
Quatio - Disquatio - Discutio
uit elkaar jagen - laten bewegen - discussie, gesprek

Bundel: Vrijnd
 

Zywa
Trefwoord
Identiteit: spiegel
DuitsEngels5-7-5
PenseelPuimPuinRegenLiefdes
VerdichtTrekvogelsAlsloosFoto
EerbetuigingenOpdrachtenComponistenHome
Aandacht is als zonneschijnVermeld © Zywa bij gebruik van teksten,
tekeningen, ontwerpen, schilderijen en foto's
Woord zoeken:  CTRL-F